سلسله موریای یا ماوریای هند بعد از سقوط امپراتوری هخامنشی بدست اسکندر یونانی در هند روی کار آمد و آشوکا نوه چاندراگوپتا بزرگترین شاه سلسله موریای هند بود که وی سراسر هند و افغانستان را به تصرف خود درآورد و در ترویج کیش بودا تلاش فراوان کرد. او از بزرگترین فرمانروایان تاریخ هند است.

طی سال‌های ۶۵۰ تا ۳۲۵ ق. م امپراتوری ماگادها در ایالت بهار یا بیهارکنونی تأسیس شد وبه تدریج آیین‌های بودا و جین و زبان و خط سانسکریت رواج یافت. این امپراتوری درسال۳۲۵ ق. م به دست ساندرا گوتوس یا چاندا گوپتا سرنگون شد. در همین محدوده زمانی داریوش درسال ۵۱۸ ق. م به هند حمله برد و دره سند را به امپراتوری بزرگ خود اضافه کرد.

امپراتوری موریای هند پس از آشوکا رو به زوال نهاد، و سلسله یسونگا که بیشتر بر حوزهٔ رود گنگ تسلط داشت بر سرکار آمد؛ و پس از آن در سال‌های ۷۵ تا۲۵ ق. م خاندان کانوا به حکومت رسیدند. پس از این‌ها قوم کوشانی یا یوئه چی‌ها که چینی‌تبار بودند، هند را تصرف کردند و کشور مستقلی بنا نهادند.

هنر دوره موریای هند باید تحت تأثیر هنر بودایی باشد زیرا آشوکا امپراتور موریای هند که باعث وحدت بخشی بزرگی از شمال هند شد، و هم به آیین بودا گرویده‌بود. اما کاخ آشوکا درپاتالی پوترا (Pataliputra) که در حوالی شهر پتنا در ایالت بهار در شرق هند قرار دارد، به تقلید از کاخ هخامنشیان در تخت جمشید ساخته شده بود.