در دهه‌ها و قرون قبل از میلاد مسیح، در منطقه‌ای جلگه‌ای و زیبا نزدیک دریای کاسپی، قومی به نام کاسی زندگی می‌کردند. ریشه‌های آنها به منطقه‌ای در مرکز ایران، در نزدیکی کاشان برمی‌گشت. آنها به عنوان مردمی مستحکم و پر از افتخار شناخته می‌شدند. بسیاری از مناطق غربی ایران را نیز تحت حکومت خود داشتند.

همانطور که گفته شد ریشه‌ی آنها به منطقه‌ای از ایران مرکزی، همچون سرحدات کاشان می‌رسید. اما نخستین وطن شناخته شده ی کاسیان، جنوب غربی دریای کاسپین بوده است...

در دیار مازندران، واژه "هپا" به معنای نگهبان شناخته می‌شد و در گیلان، "گیله‌وا" به بادی بهاری که درختان را سبز می‌کند و فصل بهار را به همراه میاورد گفته میشد.

اما این کلمات پرده از رازی بزرگ برمیدارند... آیا این اسامی به نحوی با گیلوا هپا، شاهزاده کاسی که به مصر سفر کرد، مرتبط بوده اند؟ گیلوا هپا، شاهزاده‌ای از میتانی، به مصر فرستاده شد تا با آمنهوتپ سوم, فرعون مصر، ازدواج کند. این ازدواج تاج و تختها را به هم پیوست و در دهمین سال حکومت فرعون ثبت شد. شاهزاده خانم گیلوا هپا, توسط ۳۱۷ بانوی منتظر او در مصر و همچنین با همراهی زنان اهل بیت کاخ سلطنتی پادشاه میتانی اسکورت میشد.

این همه نشان از گستردگی این مردان از ایران باستان تا مصر دارد.